pozyskać — dk I, pozyskaćam, pozyskaćasz, pozyskaćają, pozyskaćaj, pozyskaćał, pozyskaćany pozyskiwać ndk VIIIb, pozyskaćkuję, pozyskaćkujesz, pozyskaćkuj, pozyskaćiwał, pozyskaćiwany 1. «zjednać sobie, ująć kogoś, zaskarbić sobie czyjeś względy,… … Słownik języka polskiego
pozyskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pozyskiwaćkuję, pozyskiwaćkuje, pozyskiwaćany {{/stl 8}}– pozyskać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pozyskiwaćam, pozyskiwaća, pozyskiwaćają, pozyskiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zjednać — dk I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj, zjednaćał, zjednaćany zjednywać ndk VIIIa, zjednaćnuję, zjednaćnujesz, zjednaćnuj, zjednaćywał, zjednaćywany, rzad. I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj «usposobić kogoś do siebie… … Słownik języka polskiego
łapka — 1. pot. Kurze łapki «drobne, poprzeczne zmarszczki w kącikach oczu»: Skóra wokół oczu jest cieńsza niż na pozostałej części twarzy. Tu najszybciej pojawiają się kurze łapki, oznaki zmęczenia czy stresu. WO 17/06/2000. 2. pogard. Skakać, stawać… … Słownik frazeologiczny
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
bałamucić — ndk VIa, bałamucićcę, bałamucićcisz, bałamucićuć, bałamucićcił, bałamucićcony 1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować» Bałamucić dziewczynę. Bałamucić cudzą żonę. 2. «wprowadzać w błąd; … Słownik języka polskiego
demagog — m III, DB. a, N. demagoggiem; lm M. demagogodzy ( owie), DB. ów 1. «polityk, działacz głoszący hasła obliczone na łatwy efekt, na poklask, starający się pozyskać masy dla swoich celów schlebianiem, obietnicami bez pokrycia, kłamstwem itp.» 2.… … Słownik języka polskiego
deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach … Słownik języka polskiego
łapka — ż III, CMs. łapkapce; lm D. łapkapek 1. zdr. od łapa a) w zn. 1: Łapki wiewiórki. Pies służy na dwóch łapkach. ∆ Łapki karakułowe «skórki z dolnej części nóg owiec karakułowych; futro zszywane z tych skórek» ◊ Kurze łapki «zmarszczki wokół oczu»… … Słownik języka polskiego
nieprzekupny — nieprzekupnyni «nie dający się przekupić, pozyskać za pomocą pieniędzy lub prezentów» Nieprzekupny urzędnik … Słownik języka polskiego
obrobić — dk VIa, obrobićbię, obrobićbisz, obrobićrób, obrobićbił, obrobićbiony obrabiać ndk I, obrobićam, obrobićasz, obrobićają, obrobićaj, obrobićał, obrobićany 1. «nadać czemuś zamierzony kształt, wygląd przez ciosanie, gładzenie, szlifowanie itp.»… … Słownik języka polskiego
